Miód grecki – beneficjent śródziemnomorskiego klimatu

miody greckie

Miód grecki – beneficjent śródziemnomorskiego klimatu

Grecja może poszczycić się wielowiekową tradycją wytwarzania miodu, a do tego posiada najwięcej uli na akr w całej Europie. Bujna, wyjątkowa roślinność, korzystny klimat i mnóstwo słońca – nic dziwnego, że greckie miody są znane na całym świecie!

 

Już od czasów starożytnych Grecy wykorzystywali miód w roli substancji słodzącej podczas przygotowywania posiłków. Miód pitny był jednym z ulubionych trunków dawnych Kreteńczyków, zaś pszczoły czczono jako symbol bogini Artemidy, uwieczniono je nawet na antycznych efeskich monetach.

 

Sam Hipokrates zalecał częste przyjmowanie miodu, a Eurypides w V wieku p.n.e. rozpływał się nad smakiem sera, hojnie namoczonego w miodzie – czyli właściwie nad dawnym odpowiednikiem sernika!

 

Współczesne greckie miody są uważane za wyjątkowo pyszne z uwagi na wyjątkowe warunki klimatyczne. Składają się na nie słoneczna pogoda, różnorodność biologiczna greckiej wsi oraz wyjątkowa przyroda.

 

Bogactwo flory sprzyja miodom

 

Botanicy uważają Grecję za kraj obdarzony najbogatszą florą w całym basenie Morza Śródziemnego – występuje w niej ponad 7,5 tysiąca różnych gatunków ziół, dzikich kwiatów i drzew (w tym 850 gatunków, których nie znajdziemy w żadnym innym zakątku naszej planety).

 

Dzięki tym bogactwom natury greckie miody obfitują w aromatyczne substancje. W porównaniu z miodami pochodzącymi z innych krajów zawierają mniej wilgoci i są gęstsze. Choć miód jest produkowany w całym kraju, to niektóre regiony wyspecjalizowały się w poszczególnych jego rodzajach: na przykład, na Krecie powstaje miód tymiankowy, a w Epirze nietypowy, słodko-gorzki miód kasztanowy.

 

Rodzaje greckich miodów

 

Rodzaje greckich miodów można rozróżnić na podstawie roślin, z których korzystają pszczoły. Jeśli pszczoły karmiły się tymiankiem, to miód, który wyprodukują, będzie określany jako „tymiankowy” – choć oczywiście rzadko zdarza się, żeby dany miód powstał w 100% dzięki tylko jednej roślinie. Najczęściej jednak można wyróżnić jedno drzewo, zioło czy kwiat, z którego otrzymujemy miód.

 

Podstawowe rodzaje miodu greckiego:

  • sosnowy – prawie 65% greckiego miodu to właśnie sosnowy; ma mahoniowy odcień i nie krystalizuje się łatwo. Zawiera wiele minerałów (jak potas, magnez, fosfor czy żelazo) i najwięcej antyoksydantów ze wszystkich miodów greckich.
  • tymiankowy – ma jasny kolor i intensywny aromat, krystalizuje się po 6-18 miesiącach (zależnie od temperatury i sposobu przechowywania). Wytwarzany na wiosnę, kiedy kwitnie tymianek.
  • kwiatowy – powstaje z różnych dzikich kwiatów, jak również z kwiatów pomarańczy; delikatniejszy niż inne miody i łatwiej się krystalizuje.
  • wrzosowy – ma ciemny, lekko czerwony odcień; jest bardzo gęsty, prawie stały w konsystencji. Wytwarzany wczesną jesienią, po pierwszych deszczach, kiedy kwitną wrzosy.
  • kasztanowy (z jadalnych kasztanów) – jeden z najrzadszych greckich miodów, posiada bardzo specyficzny, lekko gorzkawy smak.
  • jodłowy – jedyny grecki miód PDO. Uważany za jeden z najrzadszych i najlepszych, prawie wcale się nie krystalizuje. Pochodzi z Vytiny, miejscowości w górach Peloponezu.

 

Miody można degustować, podobnie jak wino – najpierw należy ocenić gęstość i kolor (ciemniejszy jest właściwy dla miodów leśnych, jaśniejszy dla miodów kwiatowych), a potem smak i posmak. Doświadczeni degustatorzy potrafią wskazać nie tylko roślinę, z której powstał miód, ale także region jego pochodzenia!

Każdy z rodzajów miodów wspaniale komponuje się na przykład z gęstym, greckim jogurtem – a gdy dodamy do tego jeszcze garść owoców albo bakalii, otrzymamy pyszny i przyjazny dla organizmu deser.

Tags: