Wyniki badania
Jako pierwsze przeprowadzano badania poziomu HMF – uzyskane wyniki przedstawiono na rysunku 1. Większość badanych próbek miodów wykazywała wartości HMF na poziomie powyżej średnich wartości charakterystycznych dla miodów polskich, czyli powyżej 10.
Dla 5 próbek zanotowano wartości przekraczające dopuszczalną ilość – 40 mg/kg. Należy zwrócić uwagę na fakt, że sytuacja ta nie miała miejsca w przypadku miodów o oznaczeniu MGO poniżej 500 mg/kg miodu, a pojawiła się w grupie miodów o wysokiej zawartości methylglyoxalu, a więc o najwyższej deklarowanej wartości prozdrowotnej.
Dla miodów manuka z oznaczeniem MGO powyżej 750, aż 57% miało zbyt dużą wartość HMF a więc nie powinny zostać dopuszczone do sprzedaży.
Rys. 1 Zmierzone wartości HMF dla analizowanych próbek miodów manuka (próbki uporządkowane wg deklarowanej wartości MGO).
Kolejnym analizowanym parametrem charakteryzującym jakość miodu była liczba diastazowa. Uzyskane wyniki przedstawiono na rysunku 2. Liczba diastazowa nie powinna być niższa niż 8 (czerwona linia). Spośród badanych miodów, aż 10 (ponad 22%) nie powinno być dopuszczone do sprzedaży.
Podobnie jak w omówionym wcześniej przypadku, zdecydowanie gorzej wypadły miody o wysokiej zawartości MGO – dla próbek miodów o MGO > 500 prawie 50%, dla MGO>750, aż 71% nie spełnia wymogu określonego w Rozporządzeniu – liczba diastazowa jest niższa od 8, co oznacza, że miody te nie powinny się znaleźć w sprzedaży.
Rys. 2 Zmierzone wartości liczby diastazowej dla analizowanych próbek miodów manuka (próbki uporządkowane wg deklarowanej wartości MGO).