Cel pracy, materiał i metody badawcze

Cel pracy, materiał i metody badawcze

Celem pracy było porównanie wyznaczników określających jakość miodu manuka importowanego i dystrybuowanego na polskim rynku. Za kryterium oceny przyjęto wskaźniki: HMF, liczba diastazowa. Ponadto podjęto próbę weryfikacji oznaczeń MGO stosowanych na opakowaniach miodów manuka. Szczególną uwagę zwrócono na miody o wysokich ilościach methylygloxalu, deklarowanych przez producentów, czy odpowiadają one ich rzeczywistym ilościom w danej partii miodu.

 

Przebadano 45 próbek miodu manuka pochodzących od różnych dostawców, oferowanych do sprzedaży w Polsce w latach 2014 – 2015. Próbki miodów zostały zakupione u dystrybutorów i importerów w Polsce. Dobór próbek został skonstruowany w taki sposób, aby uwzględnić udział rynkowy producentów (według badania GFK Polonia dotyczącego miodów manuka – badanie zlecone przez firmę Propharma sp. z o.o.) oraz ich obecność w sklepach stacjonarnych i internetowych. W badaniu uwzględniono 9 producentów.

 

W celu sprawdzenia jakości handlowej wykonano badania dwóch czynników uwzględnionych w Rozporządzeniu MRiRW dla miodów zawartość: HMF (5-hydroksymethylfurfural) i liczby diastazowej (wg skali Schade).

 

Badania próbek przeprowadzono według uznanych metod badawczych, przeprowadzonych w akredytowanych laboratoriach w Polsce (Laboratorium Badania Jakości Produktów Pszczelich w Zakładzie Pszczelarstwa Instytutu Ogrodnictwa w Puławach) i w Niemczech (Quality Services International GmbH w Bremen). Badania ilości methylglyoxalu wykonano metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej HPLC ( ang. High-Performance Liquid Chromatography).
Badania zawartości HMF wykonywano za pomocą chromatografii cieczowej, z detekcją spektrofotometryczną (HPLC-UV) według Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14.01.2009 r. (Dz.U. Nr 17, poz. 94) pkt IV (A) lub za pomocą metody fotometrycznej. Wyznaczenie liczby diastazowej przeprowadzano za pomocą metody Phadebas (według Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dn. 14.01.2009 r. (Dz.U. Nr 17, poz. 94) pkt. IX (A)) lub za pomocą metody fotometrycznej. Badania przeprowadzono w latach 2014 – 2015.

 

W prezentacji wyników ukryto nazwy producentów oraz ich oznaczenia handlowe . W celu oceny czy wszystkie oferowane miody maja zbliżoną jakość badane próbki podzielono na cztery klasy, w zależności od deklaracji ilości MGO:

  1. poniżej 299;
  2. pomiędzy 299 a 499;
  3. pomiędzy 500 a 749;
  4. powyżej 749.